ni John Lester Amurao
Ang ROLP ay nagbigay ng isang recollection sa gabay ni Padre Alfred “Bong” Guerrero noong ika-26 ng Hulyo, Sabado, upang ipagdiwang ang taon ng mga layko. Ang recollection ay binigyan ng tema na: “Mary in the Year of the Laity.” Dinaluhan ito ng humigit kumulang na 140 na katao, sa kabila ng malakas na buhos ng ulan.
Sa kanayang pagturo, sinabi ni Fr. Bong na hindi importante ang mga abilidad ni Maria upang tumugon sa paanyaya ng Diyos na maging Ina ni Hesus. Mas mahalaga ang pagiging bukas ng kanyang kalooban na bunga ng kahanga-hangang pananampalataya sa Diyos. Ang ganitong pagkabukas ay hamon din sa ating mga layko. Ang matutularan natin kay Maria ay ang walang hanggang tiwala sa Diyos. Bilang pangwakas, umawit si Fr. Bong ng awiting “When You Believe.”
Tuesday, September 9, 2014
BALITANG PAROKYA | "40 @ 40", Inilunsad ng Parokya
ni Dianne Orendain
Noong ika-19 ng Hulyo, opisyal nang inilunsad ng ating parokya ang proyektong “40 at 40” na naglalayon na makakalap ng pondo para sa nalalapit na ika-40 anibersaryo ng parokya sa Enero 2015. Nagtipon para sa paglulunsad ang mga miyembro ng Parish Pastoral Council at ang 40 na mga hermano at hermana na nag-abot at mag-aabot pa ng kanilang tulong para sa nasabing proyekto mula Hulyo 2014 hanggang sa piyesta sa susunod na taon.
Ayon kay Fr. Pong del Rosario, ang bilang na 40 sa Bibliya ay simbolo ng katuparan ng mga pangako ng ating Panginoon. Anya ni Fr. Pong, “Sa nalalapit nating ika-40 na anibersaryo, nawa tayo ay magbalik-tanaw sa nakaraan at ipagdiwang ang kasalukuyan upang magpasalamat sa lahat ng biyaya na ibinigay ng Panginoon.” Ipinaabot din ni Fr. Pong ang kanyang taos-pusong pasasalamat sa lahat ng mga patuloy na tumutulong sa ikabubuti ng ating simbahan.
Noong ika-19 ng Hulyo, opisyal nang inilunsad ng ating parokya ang proyektong “40 at 40” na naglalayon na makakalap ng pondo para sa nalalapit na ika-40 anibersaryo ng parokya sa Enero 2015. Nagtipon para sa paglulunsad ang mga miyembro ng Parish Pastoral Council at ang 40 na mga hermano at hermana na nag-abot at mag-aabot pa ng kanilang tulong para sa nasabing proyekto mula Hulyo 2014 hanggang sa piyesta sa susunod na taon.
Ayon kay Fr. Pong del Rosario, ang bilang na 40 sa Bibliya ay simbolo ng katuparan ng mga pangako ng ating Panginoon. Anya ni Fr. Pong, “Sa nalalapit nating ika-40 na anibersaryo, nawa tayo ay magbalik-tanaw sa nakaraan at ipagdiwang ang kasalukuyan upang magpasalamat sa lahat ng biyaya na ibinigay ng Panginoon.” Ipinaabot din ni Fr. Pong ang kanyang taos-pusong pasasalamat sa lahat ng mga patuloy na tumutulong sa ikabubuti ng ating simbahan.
BALITANG PAROKYA | Tungkol sa "'Sang Dosena sa 'Sang Taon"
ni Jordeene Sheex Lagare
Apat na buwan mula nang ito’y inilunsad, mahigit-kumulang P350,000 na ang nailikom mula sa fundraising activity na ‘Sang Dosena sa ‘Sang Taon.
Sa ngayon, nasa 63 ang bilang ng mga indibidwal at grupo, mula sa loob at labas ng simbahan, ang nakikibahagi sa naturang fundraising.
Tuwing huling Linggo ng buwan sa lahat ng misa, ipinagbibigay-alam sa lahat ang kabuuang halaga ng perang nalikom. Ang pera ay gagamitin sa mga sumusunod: espiritwal na mga gawain, stewardship, pagpapanatili ng ating parokya, pangangalaga ng mga pasilidad sa parokya, at mga gastusin sa pamamahala ng ating simbahan.
Lubos na nagpapasalamat ang ating kura paroko at ang buong Parish Pastoral Council sa lahat ng naki-isa, nakiki-isa, at makiki-isa sa layuning ito ng parokya.
Para sa karagdagang detalye, maaaring makipag-ugnayan sa opisina ng ating parokya; kay Via Tanglao, Parish Pastoral Council Coordinator; kay Dollie Basa, Finance Committee Coordinator; o sa mga kawan leaders.
Apat na buwan mula nang ito’y inilunsad, mahigit-kumulang P350,000 na ang nailikom mula sa fundraising activity na ‘Sang Dosena sa ‘Sang Taon.
Sa ngayon, nasa 63 ang bilang ng mga indibidwal at grupo, mula sa loob at labas ng simbahan, ang nakikibahagi sa naturang fundraising.
Tuwing huling Linggo ng buwan sa lahat ng misa, ipinagbibigay-alam sa lahat ang kabuuang halaga ng perang nalikom. Ang pera ay gagamitin sa mga sumusunod: espiritwal na mga gawain, stewardship, pagpapanatili ng ating parokya, pangangalaga ng mga pasilidad sa parokya, at mga gastusin sa pamamahala ng ating simbahan.
Lubos na nagpapasalamat ang ating kura paroko at ang buong Parish Pastoral Council sa lahat ng naki-isa, nakiki-isa, at makiki-isa sa layuning ito ng parokya.
Para sa karagdagang detalye, maaaring makipag-ugnayan sa opisina ng ating parokya; kay Via Tanglao, Parish Pastoral Council Coordinator; kay Dollie Basa, Finance Committee Coordinator; o sa mga kawan leaders.
BALITANG PAROKYA | Pray it Forward Inilunsad
ni Rhea Jomadiao
Inilunsad ang proyektong Pray it Forward noong ika-6 ng Hulyo, 2014 sa ating simbahan.
Sa pangunguna ng Apostleship of Prayer (AP), layunin nito na dumami ang mga taong nakaaalam sa wastong pagdarasal ng santo rosaryo.
Napansin ng nasabing organisasyon na paunti nang paunti ang mga taong nagdarasal ng rosaryo o kulang ang kaalaman ng ilan tungkol dito.
Kailangan ng bawat isang tao na maituro at maipasa ang natutunan sa iba hanggang sa dumami ang matuto at mahikayat na dasalin ang santo rosaryo araw-araw.
Nakikipag-ugnayan ang AP sa Parish Pastoral Council at mga ministry heads upang ikalat ang balita tungkol sa proyektong ito. Nagpapagawa din ang AP ng mga pamphlet na may kasamang mga rosaryo na ipinamimigay nila sa lahat ng misa tuwing Linggo.
Inilunsad ang proyektong Pray it Forward noong ika-6 ng Hulyo, 2014 sa ating simbahan.
Sa pangunguna ng Apostleship of Prayer (AP), layunin nito na dumami ang mga taong nakaaalam sa wastong pagdarasal ng santo rosaryo.
Napansin ng nasabing organisasyon na paunti nang paunti ang mga taong nagdarasal ng rosaryo o kulang ang kaalaman ng ilan tungkol dito.
Kailangan ng bawat isang tao na maituro at maipasa ang natutunan sa iba hanggang sa dumami ang matuto at mahikayat na dasalin ang santo rosaryo araw-araw.
Nakikipag-ugnayan ang AP sa Parish Pastoral Council at mga ministry heads upang ikalat ang balita tungkol sa proyektong ito. Nagpapagawa din ang AP ng mga pamphlet na may kasamang mga rosaryo na ipinamimigay nila sa lahat ng misa tuwing Linggo.
COVER STORY | Ang Laykong Naglilingkod sa Diyos: Bukas Palad, Puno ng Pag-Ibig
ni Joy dela Cruz-Dagun
Kilala ang Resurrection of Our Lord Parish sa dami ng mga laykong naglilingkod dito na patuloy na nagsisilbi at nagbabahagi ng kanilang panahon, talento, at kayamanan sa simbahan.
Madaling maglingkod, subalit hindi laging madaling manatiling naglilingkod. Ang lalim o babaw ng udyok maglingkod ay depende sa mga motibo ng taong naglilingkod. Kung ang mga motibo ng paglilingkod ay pawang panlabas lamang, tulad ng pagiging sikat, pagkakaroon ng matatakbuhan sa panahon ng matinding pangangailangan, o pagkukuhanan ng tsismis, marahil kapag nawala ang mga ito, maglalaho rin ang pagnanais na maglingkod.
Ang tanong ay, saan hinuhugot ng tao ang lakas upang maging tunay ang paglilingkod sa kabila ng lahat? Hindi kaya sa mga motibong panloob na nagmumula sa puso at isip na naliliwanagan ng pananampalataya sa Diyos?
Ang taong naglilingkod sa Diyos ay nakauunawa na ang lahat ng mga biyaya rito sa mundo ay galing sa Diyos at dapat lamang na ibalik ito sa kanya, nang buo o kahit kapiraso man lamang. Ang tunay na paglilingkod ay nagmumula sa puso at lalong hindi nanghihingi ng anumang kapalit. Oo nga’t may nagsasabi na minsan may mga biyayang dumarating kapag sila ay naglilingkod, tulad na lamang ng biglang pagdating ng tulong pinansyal sa panahong kailangang-kailangan ito. Subalit sa taong naglilingkod nang tapat, ang ganitong mga biyaya ay ipinagkakaloob ng Diyos nang dahil sa kanyang karunungan ay nalalaman Niya ang mga pangangailangan ng isang tao kahit hindi ito sabihin sa Kanya. Kung kaya, hinding-hindi niya masasabi na ang ganitong mga biyaya ay kapalit ng kanyang mga gawaing paglilingkod.
Kung ang paglilingkod ay taos sa puso, ito ay nagdudulot ng kakaibang kakuntentuhan at kasiyahang hindi mapapantayan ng anumang materyal na bagay o pagkilala. Ito ay kusang-loob at hindi sapilitan. Mapansin man o hindi ang ginawa ay balewala sa kanya sapagkat sa simula pa lamang ay wala siyang hinihinging kapalit.
Nasasaad sa sulat ni San Pablo sa mga taga-Filipos ang ukol sa halimbawang iniwan ni Kristo—“Huwag kayong gagawa ng anumang bagay dahil lamang sa hangad ninyong matanyag, bagkus magpakababa kayo at huwag ipalagay na kayo’y mabuti kaysa iba. Ipagmalasakit ninyo ang kapa-kanan ng iba, hindi lamang ang sa inyong sarili.” (Taga-Filipos 2:3-4)
Ngunit mas kaiga-igaya kung sa bawat paglilingkod na gagawin ay si Maria—ang ina ng ating Panginoong Hesukristo—ang gagawing huwaran. Isinantabi ni Maria ang pansariling kaligayahan nang sumang-ayon siya sa plano ng Diyos. Hindi niya inisip ang posibleng kahinatnan ng pagsang-ayon na ito: ang mapahiya dahil siya’y magdadalang-tao nang hindi pa ikinakasal sa kasintahang si Jose, at ang matanggihan ni Jose mismo. Hindi niya inisip ang kanyang sarili sapagkat matatag ang paniniwala at pananampalataya niya sa Diyos. Siya ang pinakahuwaran natin sa pananampalataya sa Diyos. Hindi man niya nakikita, sumang-ayon na siya sa Diyos nang sabihin ng anghel sa kanya ang dakilang plano ng Diyos. Siya ang nagpakita ng isang matatag at hindi matitinag na pananampalataya sa Diyos. Isa na ang nangyari noong tinanggap niyang maging ina ng Diyos, ngunit hindi ba’t mas matibay din na pananampalataya ang ipinamalas niya sa paanan ng krus noong si Hesus ay ipako at namatay dito upang tubusin ang sanlibutan? Sa kabila ng maraming pagsubok na ito, si Maria ay hindi natinag sa kanyang paglilingkod sa Diyos. At tumugon nga siya matapos marinig ang plano ng Diyos, “Ako’y alipin ng Panginoon. Mangyari sa akin ang iyong sinabi.” (Lucas 1:38).
Tulad ng halimbawa ni Maria, ang pananampalataya at pag-ibig sa Diyos ay hindi dapat nawawala sa isang taong naglilingkod. Kung wala ito, ang paglilingkod ay itinuturing na pakitang-gilas lamang. Kung ang paglilingkod ay hindi nagbubukal sa pag-ibig ng Diyos, ito ay walang saysay at madaling maglaho. Ngayong taon ng mga layko, hinihikayat tayong maging mas matapang pa sa pagtatanggol ng ating pananampalataya. Ngayon, higit kailanman kailangan ng mga taong maglilingkod sa Diyos sa pamamagitan ng serbisyo sa simbahan.
Masayang maglingkod, masarap sa pakiramdam ang malaman mong nakatulong ka at napabuti ang isang bagay o isang tao. Masayang maglingkod, kung ang mga dapat gawin ay pagtutulungang tapusin ng mga taong hindi ini-isip ang sarili. Masaya maglingkod, kung sa dulo naman ay maiisip mong ang Diyos—ang iyong tagapaglikha ang iyong pinaglilingkuran. Masayang maglingkod, kung sa huli, malalaman mong nagawa mo ang layunin ng Panginoon kung bakit ka nilikha. Masayang maglingkod, lalo nang kung ang paglilingkod ay bukas-palad at puno ng pagmamahal sa Diyos.
Sinabi ng Panginoon: “Sagana ang anihin, ngunit ka kaunti ang mag-aani. Idalangin ninyo sa may-ari ng anihin na magpadala siya ng mga manggagawa sa kanyang aanihin.” (Mateo 9:37-38)
Kilala ang Resurrection of Our Lord Parish sa dami ng mga laykong naglilingkod dito na patuloy na nagsisilbi at nagbabahagi ng kanilang panahon, talento, at kayamanan sa simbahan.
Madaling maglingkod, subalit hindi laging madaling manatiling naglilingkod. Ang lalim o babaw ng udyok maglingkod ay depende sa mga motibo ng taong naglilingkod. Kung ang mga motibo ng paglilingkod ay pawang panlabas lamang, tulad ng pagiging sikat, pagkakaroon ng matatakbuhan sa panahon ng matinding pangangailangan, o pagkukuhanan ng tsismis, marahil kapag nawala ang mga ito, maglalaho rin ang pagnanais na maglingkod.
Ang tanong ay, saan hinuhugot ng tao ang lakas upang maging tunay ang paglilingkod sa kabila ng lahat? Hindi kaya sa mga motibong panloob na nagmumula sa puso at isip na naliliwanagan ng pananampalataya sa Diyos?
Ang taong naglilingkod sa Diyos ay nakauunawa na ang lahat ng mga biyaya rito sa mundo ay galing sa Diyos at dapat lamang na ibalik ito sa kanya, nang buo o kahit kapiraso man lamang. Ang tunay na paglilingkod ay nagmumula sa puso at lalong hindi nanghihingi ng anumang kapalit. Oo nga’t may nagsasabi na minsan may mga biyayang dumarating kapag sila ay naglilingkod, tulad na lamang ng biglang pagdating ng tulong pinansyal sa panahong kailangang-kailangan ito. Subalit sa taong naglilingkod nang tapat, ang ganitong mga biyaya ay ipinagkakaloob ng Diyos nang dahil sa kanyang karunungan ay nalalaman Niya ang mga pangangailangan ng isang tao kahit hindi ito sabihin sa Kanya. Kung kaya, hinding-hindi niya masasabi na ang ganitong mga biyaya ay kapalit ng kanyang mga gawaing paglilingkod.
Kung ang paglilingkod ay taos sa puso, ito ay nagdudulot ng kakaibang kakuntentuhan at kasiyahang hindi mapapantayan ng anumang materyal na bagay o pagkilala. Ito ay kusang-loob at hindi sapilitan. Mapansin man o hindi ang ginawa ay balewala sa kanya sapagkat sa simula pa lamang ay wala siyang hinihinging kapalit.
Nasasaad sa sulat ni San Pablo sa mga taga-Filipos ang ukol sa halimbawang iniwan ni Kristo—“Huwag kayong gagawa ng anumang bagay dahil lamang sa hangad ninyong matanyag, bagkus magpakababa kayo at huwag ipalagay na kayo’y mabuti kaysa iba. Ipagmalasakit ninyo ang kapa-kanan ng iba, hindi lamang ang sa inyong sarili.” (Taga-Filipos 2:3-4)
Ngunit mas kaiga-igaya kung sa bawat paglilingkod na gagawin ay si Maria—ang ina ng ating Panginoong Hesukristo—ang gagawing huwaran. Isinantabi ni Maria ang pansariling kaligayahan nang sumang-ayon siya sa plano ng Diyos. Hindi niya inisip ang posibleng kahinatnan ng pagsang-ayon na ito: ang mapahiya dahil siya’y magdadalang-tao nang hindi pa ikinakasal sa kasintahang si Jose, at ang matanggihan ni Jose mismo. Hindi niya inisip ang kanyang sarili sapagkat matatag ang paniniwala at pananampalataya niya sa Diyos. Siya ang pinakahuwaran natin sa pananampalataya sa Diyos. Hindi man niya nakikita, sumang-ayon na siya sa Diyos nang sabihin ng anghel sa kanya ang dakilang plano ng Diyos. Siya ang nagpakita ng isang matatag at hindi matitinag na pananampalataya sa Diyos. Isa na ang nangyari noong tinanggap niyang maging ina ng Diyos, ngunit hindi ba’t mas matibay din na pananampalataya ang ipinamalas niya sa paanan ng krus noong si Hesus ay ipako at namatay dito upang tubusin ang sanlibutan? Sa kabila ng maraming pagsubok na ito, si Maria ay hindi natinag sa kanyang paglilingkod sa Diyos. At tumugon nga siya matapos marinig ang plano ng Diyos, “Ako’y alipin ng Panginoon. Mangyari sa akin ang iyong sinabi.” (Lucas 1:38).
Tulad ng halimbawa ni Maria, ang pananampalataya at pag-ibig sa Diyos ay hindi dapat nawawala sa isang taong naglilingkod. Kung wala ito, ang paglilingkod ay itinuturing na pakitang-gilas lamang. Kung ang paglilingkod ay hindi nagbubukal sa pag-ibig ng Diyos, ito ay walang saysay at madaling maglaho. Ngayong taon ng mga layko, hinihikayat tayong maging mas matapang pa sa pagtatanggol ng ating pananampalataya. Ngayon, higit kailanman kailangan ng mga taong maglilingkod sa Diyos sa pamamagitan ng serbisyo sa simbahan.
Masayang maglingkod, masarap sa pakiramdam ang malaman mong nakatulong ka at napabuti ang isang bagay o isang tao. Masayang maglingkod, kung ang mga dapat gawin ay pagtutulungang tapusin ng mga taong hindi ini-isip ang sarili. Masaya maglingkod, kung sa dulo naman ay maiisip mong ang Diyos—ang iyong tagapaglikha ang iyong pinaglilingkuran. Masayang maglingkod, kung sa huli, malalaman mong nagawa mo ang layunin ng Panginoon kung bakit ka nilikha. Masayang maglingkod, lalo nang kung ang paglilingkod ay bukas-palad at puno ng pagmamahal sa Diyos.
Sinabi ng Panginoon: “Sagana ang anihin, ngunit ka kaunti ang mag-aani. Idalangin ninyo sa may-ari ng anihin na magpadala siya ng mga manggagawa sa kanyang aanihin.” (Mateo 9:37-38)
Storing Up Treasures in Heaven: Stewardship as a Way of Life
by Christine Ann Amante
Stewardship. Some friends say it’s too big a word, almost like those seemingly distant virtues we do not commonly hear in our Christian Living or Religion class. Unlike the popular Faith, Hope and Love; stewardship as a virtue or even a term is as infrequently discussed casually as ‘chastity’.
But really, stewardship comes out in everything we do; and the concept is quite simple to understand. The simplicity of stewardship, though, does not guarantee that it is always easy to live by.
The Creation Story in Genesis gives us probably the earliest example of the stewardship command from God. Genesis Chapter 1 goes, “God said to them: Be fertile and multiply; fill the earth and subdue it. Have dominion over the fish of the sea, the birds of the air, and all the living things that crawl on the earth.”
God has given us everything we need, as well as the authority to “rule over” His creation. In return and out of love, we prove Him worthy of the trust He has given us by being good caretakers of our resources. This is stewardship.
5 Things You Need to Know About Stewardship
Stewardship. Some friends say it’s too big a word, almost like those seemingly distant virtues we do not commonly hear in our Christian Living or Religion class. Unlike the popular Faith, Hope and Love; stewardship as a virtue or even a term is as infrequently discussed casually as ‘chastity’.
But really, stewardship comes out in everything we do; and the concept is quite simple to understand. The simplicity of stewardship, though, does not guarantee that it is always easy to live by.
The Creation Story in Genesis gives us probably the earliest example of the stewardship command from God. Genesis Chapter 1 goes, “God said to them: Be fertile and multiply; fill the earth and subdue it. Have dominion over the fish of the sea, the birds of the air, and all the living things that crawl on the earth.”
God has given us everything we need, as well as the authority to “rule over” His creation. In return and out of love, we prove Him worthy of the trust He has given us by being good caretakers of our resources. This is stewardship.
5 Things You Need to Know About Stewardship
- Stewardship is acknowledging that everything comes from God.
- Stewardship is being responsible for our God-given resources of time, talent and treasure.
- Stewardship is a joyful expression of love for God and neighbors.
- Stewardship is giving your best.
- Stewardship should be a way of life.
It is somehow easy to benchmark where a person is at as to the life of stewardship – simply looking at where and how you are spending most of your time, using the skills God has given you, and allocating your material resources. Good stewards understand the importance of using their resources wisely, whether it be time, talent or treasure. And being one entails a lot of prayer and discipline.
Now that is the bigger picture. From here on, we will narrow the concept down to the stewardship of TREASURES.
Setting Aside First Fruits
The Bible tells us a way to honor God with our material resources. This practice, called tithing in the olden times, consists of setting aside first fruits for the One who deserves it most – the Giver of all gifts.
The truth is God, being God, does not need our money. He created everything, including money, for our sake. But this is the message of stewardship. We give back what we can afford for the building up of His Kingdom on earth, while we store up treasures in heaven.
BAPP: A Stewardship Program
The Balik Alay sa Panginoon is the Diocese of Cubao’s Stewardship Program that aims to cultivate a spirituality of stewardship among the local church’s parishioners whilst attaining the pastoral goals and needs of the parish.The BAPP member commits a certain amount given on a monthly basis. The regularity of the practice instills discipline that cultivates commit-ted stewardship.
Over the years, donations to BAPP have supported various pastoral projects and pro-grams including ROLP formation programs, relief aid to disaster survivors, church repairs, and purchase of new equipment, among others.
Friend, if you wish to commit your First Fruits to the Lord, our BAPP family will be more than glad to guide and walk with you in this meaningful journey of stewardship. For quick answers to your
questions about BAPP, feel free to approach Sis. Nelly Francisco after Sunday or weekday morning masses.
Teachers, Government Employees, and Young Professionals: Choose to be Brave
by Krystel Nicole Segovia
During this Year of the Laity, Filipino Catholics are challenged to “choose to be brave” as they are “called to be saints and are sent forth as heroes.” Even right in our own neighbourhood each of us is called to do what it takes to reach out to others and lead one an-other to God.
The Year of the Laity focuses on twelve sectors or groups of people with and for whom we can work to bring God’s saving love. We may actually be part of one sector or another. The last issue of this newsletter dwelt on the following sectors: broken families, homebound and prisoners, troubled friends, as well as the homeless and jobless. Here I focus on the other sectors.
Non-Practicing Catholics - Nowadays, many of us are just Catholics in name. Many of us merely perform the routines of being a Catholic but do not really live a genuine Christian life. As part of the laity, we are encouraged to bring these “lost Catholics” back to the loving embrace of the Lord. Our brothers and sisters who have strayed away from Christ must be able to meet and get to know Him again, as a first step to welcoming Him back into their lives.
Public School Teachers- The Advocating Change Through Schools (ACTS) program was formed in order to get members of the public school system evangelized. Using this approach, the laity aims to revive the Catholic values that have been missing among the teachers, parents, and students for quite some time.
As educators and second parents, teachers have a responsibility to instill among their students not only knowledge of facts and technical skills but also, and more importantly, the virtues and proper values that every Filipino Catholic should practice in order to mature as God-fearing individuals.
Parents, as the first teachers and persons their children will look up to, must primarily set a good example in their homes. Students for their part need to put into action what they learn from their parents and teachers because that is the whole sense of their learning experience.
Government Employees - The laity seeks to inspire government employees to perform their duties to the best of their abilities with honesty and integrity. In line with this, a different kind of approach will be used—government employees are to be thanked, celebrated, and honoured for their services. Rather than giving them usual reminders on how to work with dignity, they will be asked to share stories of their honest deeds as public servants. The laity are urged to thank them sincerely for their daily service to the people and treat them as one of our modern-day heroes.
Young Professionals - The laity aims to gather young people of different professions and make them active members of the Church. As a source of various potential skills, young professionals are highly encouraged to bring God into their fields of expertise. These people are urged to share the Lord’s goodness and put Him on top of their priorities, to live meaningful lives despite their hectic schedules due to their careers.
Lay Saints and Filipino Catholic Heroes - As part of the laity, we are enjoined to look up to our lay saints and Filipino Catholic Heroes as models of faithfulness to the Lord. These are the people who had led holy lives. The stories of their lives must inspire us to live according to God’s will not just this year, but for as long as we live.
Truly, it is important that we become aware of our roles as part of the laity. Our sincere cooperation is highly needed to make this year a success. As Filipino Catholics, we should do our part in bringing our brothers and sisters closer to the Lord not only out of a sense of duty to do so, but also out of our love for them. As Archbishop Socrates Villegas said in his message to us Catholics, “Temptation is everywhere. But perhaps the greatest temptation of all is to do nothing in the face of all these tests of faith.”
During this Year of the Laity, Filipino Catholics are challenged to “choose to be brave” as they are “called to be saints and are sent forth as heroes.” Even right in our own neighbourhood each of us is called to do what it takes to reach out to others and lead one an-other to God.
The Year of the Laity focuses on twelve sectors or groups of people with and for whom we can work to bring God’s saving love. We may actually be part of one sector or another. The last issue of this newsletter dwelt on the following sectors: broken families, homebound and prisoners, troubled friends, as well as the homeless and jobless. Here I focus on the other sectors.
Non-Practicing Catholics - Nowadays, many of us are just Catholics in name. Many of us merely perform the routines of being a Catholic but do not really live a genuine Christian life. As part of the laity, we are encouraged to bring these “lost Catholics” back to the loving embrace of the Lord. Our brothers and sisters who have strayed away from Christ must be able to meet and get to know Him again, as a first step to welcoming Him back into their lives.
Public School Teachers- The Advocating Change Through Schools (ACTS) program was formed in order to get members of the public school system evangelized. Using this approach, the laity aims to revive the Catholic values that have been missing among the teachers, parents, and students for quite some time.
As educators and second parents, teachers have a responsibility to instill among their students not only knowledge of facts and technical skills but also, and more importantly, the virtues and proper values that every Filipino Catholic should practice in order to mature as God-fearing individuals.
Parents, as the first teachers and persons their children will look up to, must primarily set a good example in their homes. Students for their part need to put into action what they learn from their parents and teachers because that is the whole sense of their learning experience.
Government Employees - The laity seeks to inspire government employees to perform their duties to the best of their abilities with honesty and integrity. In line with this, a different kind of approach will be used—government employees are to be thanked, celebrated, and honoured for their services. Rather than giving them usual reminders on how to work with dignity, they will be asked to share stories of their honest deeds as public servants. The laity are urged to thank them sincerely for their daily service to the people and treat them as one of our modern-day heroes.
Young Professionals - The laity aims to gather young people of different professions and make them active members of the Church. As a source of various potential skills, young professionals are highly encouraged to bring God into their fields of expertise. These people are urged to share the Lord’s goodness and put Him on top of their priorities, to live meaningful lives despite their hectic schedules due to their careers.
Lay Saints and Filipino Catholic Heroes - As part of the laity, we are enjoined to look up to our lay saints and Filipino Catholic Heroes as models of faithfulness to the Lord. These are the people who had led holy lives. The stories of their lives must inspire us to live according to God’s will not just this year, but for as long as we live.
Truly, it is important that we become aware of our roles as part of the laity. Our sincere cooperation is highly needed to make this year a success. As Filipino Catholics, we should do our part in bringing our brothers and sisters closer to the Lord not only out of a sense of duty to do so, but also out of our love for them. As Archbishop Socrates Villegas said in his message to us Catholics, “Temptation is everywhere. But perhaps the greatest temptation of all is to do nothing in the face of all these tests of faith.”
Tuesday, April 22, 2014
Why FaCEVoc?
by Mercy Grace Riobuya
In its endeavor to increase vocation awareness in the parish, the Vocation Ministry will regularly contribute articles to Sinag Resureksyon, the official parish newsletter, beginning with this issue. This new series will feature vocation stories of priests, seminarians, and nuns who came from our parish; answer Frequently Asked Questions (FAQs) about the priestly and religious life; and highlight the various activities of the ministry.
The ministry adopted the term FaCEVoc as the name of this column in the newsletter. FaCEVoc stands for “Family and Community Encouraging Vocation,” which was the very theme adopted at the Vocation Summit held in November 2011 at the Diocese of Cubao. Aside from having almost the same name as that of a well-known social networking site, Facebook, to easily catch the reader’s attention, the ministry would also like to emphasize the role played by families and communities in encouraging vocations.
Families who are living models of the Catholic faith with their members attending Sunday Mass together may inspire a child to respond to God’s call. By allowing their children to be part of liturgical ministry as altar servers, lectors, and choirs, or be active in any church organization, parents already cultivate their children’s vocations and mold them to become better future leaders. Children raised in loving families and by generous parents are more open to offering themselves to God.
Conversely, the parish or community has great influence in encouraging vocations. Parish ministries and organizations provide opportunities for the youth to serve others whom they may eventually inspire and lead to -ward answering God’s call to the priesthood and religious life. Continuing formation programs that engage parishioners to deepen their faith nurture their vocations to service. Moreover, prayer helps much in creating and promoting a vocation culture in the parish.
The family and community not only act as seedbeds of vocation but also as places where vocation is nurtured and strengthened.
In its endeavor to increase vocation awareness in the parish, the Vocation Ministry will regularly contribute articles to Sinag Resureksyon, the official parish newsletter, beginning with this issue. This new series will feature vocation stories of priests, seminarians, and nuns who came from our parish; answer Frequently Asked Questions (FAQs) about the priestly and religious life; and highlight the various activities of the ministry.
The ministry adopted the term FaCEVoc as the name of this column in the newsletter. FaCEVoc stands for “Family and Community Encouraging Vocation,” which was the very theme adopted at the Vocation Summit held in November 2011 at the Diocese of Cubao. Aside from having almost the same name as that of a well-known social networking site, Facebook, to easily catch the reader’s attention, the ministry would also like to emphasize the role played by families and communities in encouraging vocations.
Families who are living models of the Catholic faith with their members attending Sunday Mass together may inspire a child to respond to God’s call. By allowing their children to be part of liturgical ministry as altar servers, lectors, and choirs, or be active in any church organization, parents already cultivate their children’s vocations and mold them to become better future leaders. Children raised in loving families and by generous parents are more open to offering themselves to God.
Conversely, the parish or community has great influence in encouraging vocations. Parish ministries and organizations provide opportunities for the youth to serve others whom they may eventually inspire and lead to -ward answering God’s call to the priesthood and religious life. Continuing formation programs that engage parishioners to deepen their faith nurture their vocations to service. Moreover, prayer helps much in creating and promoting a vocation culture in the parish.
The family and community not only act as seedbeds of vocation but also as places where vocation is nurtured and strengthened.
PARISH PRIEST'S CORNER | Pagkabuhay ni Kristo: Bagong Buhay Natin
ni Fr. Pong Del Rosario
Ang ng Pasko ng Pagkabuhay ay ‘di lamang lubhang banal at mahalaga para sa pandaigdigang Iglesia. Ito rin ay isang nata-tanging pagdiriwang para sa atin sapagkat ang ating parokya ay niloob ng Diyos na maipangalan at maisa-ilalim sa paggabay at pangangalaga ng Panginoong Muling Nabuhay.
Sa puso ng liturhiya ng Magdamagang Pagdiriwang ng Pagkabuhay ng Panginoon ay ginaganap natin ang Pagsasariwa ng mga Pangako sa Binyag kung saa’y ginagawa rin natin ang pagtatakwil kay satanas at ng kanyang mga gawain, kasinungalingan at pang-aakit. Ito ang tuwinang hamon sa pang araw-araw nating pamumuhay:
Ang MAGPASAKOP sa Diyos at MAGTAKWIL sa diyablo;
Ang SUMUNOD sa kalooban ng Diyos at lumayo sa pang-aakit at panunukso ng diablo;
Ang TUMANGGAP sa liwanag, pag-ibig, katotohanan at buhay ng Diyos, at tumanggi sa dilim, galit, at
kasinungalingang galing sa diyablo.
Tayo’y ginawang mga anak ng liwanag ng muling-pagkabuhay ng Pangi-noong Hesukristo. Tayo’y binago na, nilinis na ng tubig ng Binyag at inilig-tas na ng Katawa’t Dugo ni Kristo sa Eukaristiya. May kakayahan na tayong magbagong-buhay, magpatawad, mag-ing malaya sa paglilingkod, magbuklod at magbuo ng sambayanang Kristiyano.
Tayo’y hinango na ng Panginoong Muling Nabuhay mula sa dilim, kasalanan at kamatayan. Huwag na tayong umurong. Huwag na tayong bumalik sa dati. Huwag na tayong magpadaig sa mga luma nating kahinaan at kasalanan.
Mga kaibigan, kaparokya, kapamilya, mga nakatatanda’t kabataan, mga magulang, at mga kapitbahay:
Maging sanhi at pasimuno tayo ng pagbabago at pagbangon ng ating parokya, ng ating pamayanan.
Pagningningin natin ang liwanag ni Kristo sa ating kababaang-loob, paggagalangan, paglilingkod, pagpapatawaran, pagtataguyod, at pagpapalitaw ng magandang pagkatao at kabutihan ng bawat isa.
Isa pong maligaya, mapagpala, mapagpanibagong PASKO ng Pagpapakasakit, Pagkamatay at Muling-Pagkabuhay ng PANGINOONG HESUKRISTO sa inyong lahat!
Ang ng Pasko ng Pagkabuhay ay ‘di lamang lubhang banal at mahalaga para sa pandaigdigang Iglesia. Ito rin ay isang nata-tanging pagdiriwang para sa atin sapagkat ang ating parokya ay niloob ng Diyos na maipangalan at maisa-ilalim sa paggabay at pangangalaga ng Panginoong Muling Nabuhay.
Sa puso ng liturhiya ng Magdamagang Pagdiriwang ng Pagkabuhay ng Panginoon ay ginaganap natin ang Pagsasariwa ng mga Pangako sa Binyag kung saa’y ginagawa rin natin ang pagtatakwil kay satanas at ng kanyang mga gawain, kasinungalingan at pang-aakit. Ito ang tuwinang hamon sa pang araw-araw nating pamumuhay:
Ang MAGPASAKOP sa Diyos at MAGTAKWIL sa diyablo;
Ang SUMUNOD sa kalooban ng Diyos at lumayo sa pang-aakit at panunukso ng diablo;
Ang TUMANGGAP sa liwanag, pag-ibig, katotohanan at buhay ng Diyos, at tumanggi sa dilim, galit, at
kasinungalingang galing sa diyablo.
Tayo’y ginawang mga anak ng liwanag ng muling-pagkabuhay ng Pangi-noong Hesukristo. Tayo’y binago na, nilinis na ng tubig ng Binyag at inilig-tas na ng Katawa’t Dugo ni Kristo sa Eukaristiya. May kakayahan na tayong magbagong-buhay, magpatawad, mag-ing malaya sa paglilingkod, magbuklod at magbuo ng sambayanang Kristiyano.
Tayo’y hinango na ng Panginoong Muling Nabuhay mula sa dilim, kasalanan at kamatayan. Huwag na tayong umurong. Huwag na tayong bumalik sa dati. Huwag na tayong magpadaig sa mga luma nating kahinaan at kasalanan.
Mga kaibigan, kaparokya, kapamilya, mga nakatatanda’t kabataan, mga magulang, at mga kapitbahay:
Maging sanhi at pasimuno tayo ng pagbabago at pagbangon ng ating parokya, ng ating pamayanan.
Pagningningin natin ang liwanag ni Kristo sa ating kababaang-loob, paggagalangan, paglilingkod, pagpapatawaran, pagtataguyod, at pagpapalitaw ng magandang pagkatao at kabutihan ng bawat isa.
Isa pong maligaya, mapagpala, mapagpanibagong PASKO ng Pagpapakasakit, Pagkamatay at Muling-Pagkabuhay ng PANGINOONG HESUKRISTO sa inyong lahat!
BALITANG PAROKYA | Holy Heroes Formation sa ROLP
nina Jordeene Sheex Lagare at Angelli Tugado
Bilang bahagi ng pagdiriwang sa Taon ng mga Layko (2014), nagsagawa ng Holy Heroes Formation Workshop sa parokya noong 30 Marso 2014, 1:00 n.h. hanggang 7:00 n.g.
Sa pangunguna ng core group ng Formation Ministry, layunin ng workshop na ito, na dinaluhan ng halos 30 miyembro ng ROLP Parish Pastoral Council, na imulat at hubugin ang puso’t isipan ng bawat isa tungo sa pagpapalawig ng kanilang pananampalataya.
Nahahati sa apat na paksa ang naturang formation: Lay Your Heart to be Holy, Lay Down Your Life to be a Hero, Lay the Foundation of the Holy Heroes, and Lay Out Your Heart and Mind… Your Whole Life. Binigyan diin ang ilang batayang aspeto ng buhay-Kristiyanong Katolika: ang sakramento ng pagbibinyag, na nagpapatibay ng pagiging minamahal (beloved) ng Diyos; ang sakramento ng kumpil, tawag sa pagtanggol ng katotohanan at pananampalataya; si Maria, Ina ng Diyos bilang modelo ng pagiging banal na bayani, at ang tawag sa pagsasabuhay ng mga halagang Kristiyano nang may buong tapang at lakas sa kabila ng mga ka-hinaan. Kakayanin natin sa pagtutulungan o “bayani-han” at sa biyaya ng Diyos.
Bilang bahagi ng pagdiriwang sa Taon ng mga Layko (2014), nagsagawa ng Holy Heroes Formation Workshop sa parokya noong 30 Marso 2014, 1:00 n.h. hanggang 7:00 n.g.
Sa pangunguna ng core group ng Formation Ministry, layunin ng workshop na ito, na dinaluhan ng halos 30 miyembro ng ROLP Parish Pastoral Council, na imulat at hubugin ang puso’t isipan ng bawat isa tungo sa pagpapalawig ng kanilang pananampalataya.
Nahahati sa apat na paksa ang naturang formation: Lay Your Heart to be Holy, Lay Down Your Life to be a Hero, Lay the Foundation of the Holy Heroes, and Lay Out Your Heart and Mind… Your Whole Life. Binigyan diin ang ilang batayang aspeto ng buhay-Kristiyanong Katolika: ang sakramento ng pagbibinyag, na nagpapatibay ng pagiging minamahal (beloved) ng Diyos; ang sakramento ng kumpil, tawag sa pagtanggol ng katotohanan at pananampalataya; si Maria, Ina ng Diyos bilang modelo ng pagiging banal na bayani, at ang tawag sa pagsasabuhay ng mga halagang Kristiyano nang may buong tapang at lakas sa kabila ng mga ka-hinaan. Kakayanin natin sa pagtutulungan o “bayani-han” at sa biyaya ng Diyos.
BALITANG PAROKYA | Youth Fusion 2.0, Matagumpay na Idinaos
ni Dianne Orendain
Mahigit 60 kabataan mula sa iba-ibang organisasyon ang nagtipon sa “Youth Fusion 2.0: Reawakening the Faith” noong 15 Marso 2014 sa ating parokya. Layunin ng nasabing aktibidad na pagtibayain at alaganapin ang maagang paglingkod sa Diyos at sa simbahan, at magkaroon ng mas malalim na pag-unawa sa pagiging tunay na Katoliko.
Ibinahagi ni Fr. Pong del Rosario ang naging buhay nina Sta. Maria Goretti at San Pedro Calungsod. Sa murang edad, naipamalas nila ang tunay na pagnanais na maglingkod sa Diyos. Sila ri’y mabubuting huwaran ng kalinisan ng kalooban. Hinikayat ni Fr. Pong ang bawat kabataan na sundin ang mabuting halimbawa ng dalawang santo bilang kabataan, pag-asa ng bayan, at lingkod ng Simbahan.
Mahigit 60 kabataan mula sa iba-ibang organisasyon ang nagtipon sa “Youth Fusion 2.0: Reawakening the Faith” noong 15 Marso 2014 sa ating parokya. Layunin ng nasabing aktibidad na pagtibayain at alaganapin ang maagang paglingkod sa Diyos at sa simbahan, at magkaroon ng mas malalim na pag-unawa sa pagiging tunay na Katoliko.
Ibinahagi ni Fr. Pong del Rosario ang naging buhay nina Sta. Maria Goretti at San Pedro Calungsod. Sa murang edad, naipamalas nila ang tunay na pagnanais na maglingkod sa Diyos. Sila ri’y mabubuting huwaran ng kalinisan ng kalooban. Hinikayat ni Fr. Pong ang bawat kabataan na sundin ang mabuting halimbawa ng dalawang santo bilang kabataan, pag-asa ng bayan, at lingkod ng Simbahan.
BALITANG PAROKYA | 'Sang Dosena sa 'Sang Taon, Inilunsad
ni Jordeene Sheex Lagare
Makaraan ang dalawang piyesta, muling naglungsad ng isang fund-raising activity ang ating parokya noong 2 Marso 2014, sa misa nang ika-10 ng umaga.
Pinamagatang "'Sang Dosena sa ‘Sang Taon", isa itong direct solicitation sa bawat pamilya, indibidwal, o grupo na hinihiling na magbigay ng isang libong piso (Php1,000) buwan-buwan upang makabuo ng labing dalawang piso (Php12,000) sa loob ng isang taon.
Ang nabuong halaga ng perang malilikom buwan-buwan ng naturang gawain ay ibubunyag kada buwan. Gagamitin ang pondo para sa simbahan sa mga sumusunod: mga espiritwal na gawain, mga gawaing nagpapatibay ng stewardship, pagpapanatili ng kaayusan at ganda ng ating parokya, pangangalaga ng mga pasilidad sa parokya, at mga gastusin sa pamamahala ng ating simbahan.
Mula nang simulan ang naturang fund raising, nakalikom na sa ngayon ang ating parokya ng P150,000.
Para sa karagdagang detalye, maaaring makipag-ugnayan sa opisina ng ating parokya; kay Via Tanglao, Parish Pastoral Council Coordinator; kay Dollie Basa, Finance Committee Coordinator; o sa mga kawan leaders: Kawan 1 – Leslie Mendezabal, Kawan 2 – Jingle Angsantos, Kawan 3 – Malou de Guzman, Kawan 4 – Vicky del Rosario, Kawan 5 – Rose Vinarao, Kawan 6 – Wilma Mistiola, Kawan 7 – Cristy Dumol, Kawan 8 – Nelly Gonzales, at Kawan 9 – Lynn Teodosio.
Makaraan ang dalawang piyesta, muling naglungsad ng isang fund-raising activity ang ating parokya noong 2 Marso 2014, sa misa nang ika-10 ng umaga.
Pinamagatang "'Sang Dosena sa ‘Sang Taon", isa itong direct solicitation sa bawat pamilya, indibidwal, o grupo na hinihiling na magbigay ng isang libong piso (Php1,000) buwan-buwan upang makabuo ng labing dalawang piso (Php12,000) sa loob ng isang taon.
Ang nabuong halaga ng perang malilikom buwan-buwan ng naturang gawain ay ibubunyag kada buwan. Gagamitin ang pondo para sa simbahan sa mga sumusunod: mga espiritwal na gawain, mga gawaing nagpapatibay ng stewardship, pagpapanatili ng kaayusan at ganda ng ating parokya, pangangalaga ng mga pasilidad sa parokya, at mga gastusin sa pamamahala ng ating simbahan.
Mula nang simulan ang naturang fund raising, nakalikom na sa ngayon ang ating parokya ng P150,000.
Para sa karagdagang detalye, maaaring makipag-ugnayan sa opisina ng ating parokya; kay Via Tanglao, Parish Pastoral Council Coordinator; kay Dollie Basa, Finance Committee Coordinator; o sa mga kawan leaders: Kawan 1 – Leslie Mendezabal, Kawan 2 – Jingle Angsantos, Kawan 3 – Malou de Guzman, Kawan 4 – Vicky del Rosario, Kawan 5 – Rose Vinarao, Kawan 6 – Wilma Mistiola, Kawan 7 – Cristy Dumol, Kawan 8 – Nelly Gonzales, at Kawan 9 – Lynn Teodosio.
BALITANG PAROKYA | Street Mass, Ibinalik
ni RonRon Siervo
Makalipas ang halos isang taon, ibinalik ang pagsasagawa ng street mass sa ating parokya noong 10 Enero 2014. Ginaganap ito tuwing Biyernes at Sabado sa ganap na ika-anim at kalahati ng gabi.
Layunin nito na ilapit si Hesus sa ating mga kabarangay lalung-lalo na sa mga taong walang oras na pumunta sa simbahan at nakalilimot sa kanilang pananampalataya.
Sa pamamagitan ng street mass, nailalapit din ang mga tao sa ating parokya at sa ating kura paroko na si Fr. Pong Del Rosario. Ang pagdadaraos ng misa sa kalsada ay pinangungunahan ng “core group” ng Munting Simbahang Kapitbahayan (MSK).
Makalipas ang halos isang taon, ibinalik ang pagsasagawa ng street mass sa ating parokya noong 10 Enero 2014. Ginaganap ito tuwing Biyernes at Sabado sa ganap na ika-anim at kalahati ng gabi.
Layunin nito na ilapit si Hesus sa ating mga kabarangay lalung-lalo na sa mga taong walang oras na pumunta sa simbahan at nakalilimot sa kanilang pananampalataya.
Sa pamamagitan ng street mass, nailalapit din ang mga tao sa ating parokya at sa ating kura paroko na si Fr. Pong Del Rosario. Ang pagdadaraos ng misa sa kalsada ay pinangungunahan ng “core group” ng Munting Simbahang Kapitbahayan (MSK).
UNAWAIN NATIN | Katesismo sa Bagong Credo: Artikulo 11 hanggang 12
ni Riza Rollo
And I look forward to the Resurrection of the dead and the life of the world to come. Amen.
Binibigyan tayo ng pagkakataon ng Diyos Ama na magkaroon ng buhay na walang hanggan. Isa sa mga pagkakataong ito ay ang pananalig natin kay Jesus. Ayon sa Juan 6:40, “Sapagkat ito ang kalooban ng ak-ing Ama: ang lahat ng makakakita at manalig sa Anak ay magkakaroon ng buhay na walang hanggan. At sila’y muli kong bubuhayin sa huling araw.”
Kung naniniwala tayo kay Jesus habang tayo ay nabubuhay dito sa lupa, muli Niya tayong bubuhayin sa huling araw upang ating makamit ang buhay na walang hanggan.
Ipinagkaloob Niya sa atin ang kanyang Bugtong na Anak upang ilayo sa kapahamakan at mahalin nang sa ganoon, magkaroon pa rin tayo ng buhay na walang hanggan. Sa simula pa lamang, nakita natin na nais ng Diyos Ama na makamtan natin ang buhay na walang hanggan. Sabi sa Juan 3:16, “Gayon na lamang ang
pag-ibig ng Diyos sa sanlibutan, kaya ibinigay niya ang kanyang Bugtong na Anak upang ang sumampalataya sa kanya ay hindi mapahamak kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan.” Ngunit minahal tayo ni Jesus. Inialay Niya ang sariling buhay. Siya ang naging daan natin para mas mapalapit tayo sa Kanya. Ngayon, ito ang sumisimbolo sa Eukaristiya na tinatanggap natin para makamit ang kalooban ng Panginoon.
Isinasaad din sa Mateo 25:34 na kapag dumating na ang araw na iyon, “Sasabihin ng Hari, halikayo, mga pinagpala ng aking Ama! Pumasok na kayo at manirahan sa kahariang inihanda para sa inyo mula pa nang likhain ang sanlibutan...” Kung naniniwala tayo kay Jesus, tiyak na ipinaghahada Niya tayo ng ating titirhan sa langit at doon mananahan kapiling ang Panginoon.
Ang buhay na walang hanggan ay nangangahulugan ng buhay na may ibayong anyo ng Espiritu ng Diyos patungo sa lubos na kaganapan ng bawat dimensiyon ng ating pangkasalukuyang buhay sa mundo. Sa pamamagitan ng Kamatayan at Mul-ing Pagkabuhay, binuksan ni Kristo ang pintuan sa langit. Binuksan niya ito sa pamamagitan ng pagmamahal Niya sa atin. Ang bunga ng pagmamahal na ito ay ang Eukaristiya na ating tinatanggap na siyang daan sa buhay na walang hanggan.
Source: Juan 3:16, 6:40; Mateo 25:34; Vatican II GS 38, KPK 2060
And I look forward to the Resurrection of the dead and the life of the world to come. Amen.
Binibigyan tayo ng pagkakataon ng Diyos Ama na magkaroon ng buhay na walang hanggan. Isa sa mga pagkakataong ito ay ang pananalig natin kay Jesus. Ayon sa Juan 6:40, “Sapagkat ito ang kalooban ng ak-ing Ama: ang lahat ng makakakita at manalig sa Anak ay magkakaroon ng buhay na walang hanggan. At sila’y muli kong bubuhayin sa huling araw.”
Kung naniniwala tayo kay Jesus habang tayo ay nabubuhay dito sa lupa, muli Niya tayong bubuhayin sa huling araw upang ating makamit ang buhay na walang hanggan.
Ipinagkaloob Niya sa atin ang kanyang Bugtong na Anak upang ilayo sa kapahamakan at mahalin nang sa ganoon, magkaroon pa rin tayo ng buhay na walang hanggan. Sa simula pa lamang, nakita natin na nais ng Diyos Ama na makamtan natin ang buhay na walang hanggan. Sabi sa Juan 3:16, “Gayon na lamang ang
pag-ibig ng Diyos sa sanlibutan, kaya ibinigay niya ang kanyang Bugtong na Anak upang ang sumampalataya sa kanya ay hindi mapahamak kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan.” Ngunit minahal tayo ni Jesus. Inialay Niya ang sariling buhay. Siya ang naging daan natin para mas mapalapit tayo sa Kanya. Ngayon, ito ang sumisimbolo sa Eukaristiya na tinatanggap natin para makamit ang kalooban ng Panginoon.
Isinasaad din sa Mateo 25:34 na kapag dumating na ang araw na iyon, “Sasabihin ng Hari, halikayo, mga pinagpala ng aking Ama! Pumasok na kayo at manirahan sa kahariang inihanda para sa inyo mula pa nang likhain ang sanlibutan...” Kung naniniwala tayo kay Jesus, tiyak na ipinaghahada Niya tayo ng ating titirhan sa langit at doon mananahan kapiling ang Panginoon.
Ang buhay na walang hanggan ay nangangahulugan ng buhay na may ibayong anyo ng Espiritu ng Diyos patungo sa lubos na kaganapan ng bawat dimensiyon ng ating pangkasalukuyang buhay sa mundo. Sa pamamagitan ng Kamatayan at Mul-ing Pagkabuhay, binuksan ni Kristo ang pintuan sa langit. Binuksan niya ito sa pamamagitan ng pagmamahal Niya sa atin. Ang bunga ng pagmamahal na ito ay ang Eukaristiya na ating tinatanggap na siyang daan sa buhay na walang hanggan.
Source: Juan 3:16, 6:40; Mateo 25:34; Vatican II GS 38, KPK 2060
Monday, April 21, 2014
COVER STORY | Year of the Laity: Saints and Heroes in Us
by Christine Ann Amante
This will be a huge milestone for the Catholic Church, which on 2021, will be marking the 500th year of the arrival of Christianity in the Philippines. As you might have heard from your history class, the year 1521 saw Ferdinand Magellan arriving on the Philippine shores and celebrating the first Mass in the Limasawa island of Cebu. Over the centuries, the Christian faith has spread throughout the archipelago, making the Philippines the fifth largest Christian country in the world.
To prepare for this Great Jubilee of 2021, the Catholic Bishops Conference of the Philippines (CBCP) has set a nine-year period for the Church to undertake intensive evangelization. This nine-year journey began in 2013 with the theme “Integral Faith Formation,” which coincided with Pope Emeritus Benedict XVI’s declaration of the Year of Faith. Now, this year 2014 is dedicated to YOU — the lay faithful — as the Year of the Laity.
WHO ARE THE LAITY?
“Laity,” comes from the Greek word “Laos,” which means “people”. The laity, according to the Second Vatican Council, include “all the faithful except those in Holy Orders and those who belong to a religious state sanctioned by the Church.” They are made one body in Christ through baptism. In other words, they are “all the faithful” who are neither priests nor nuns nor members of a religious state. They make up more than 99 percent of the Church’s population. They are, in essence, most of us.
For the Year of the Laity, the CBCP has chosen the theme, “Filipino Catholic Laity: Called to be Saints. Sent Forth as Heroes.” In his message, CBCP President and Lingayen-Dagupan Archbishop Socrates Villegas urged everyone to “choose to be brave” and be not afraid to be Catholics.
When you were baptized, you partook in the promises and graces of the Holy Spirit. You are consecrated and, like Christ, you share in the sacred duty to spread the Gospel through your words and actions.
This, however, may be easier said than done given our shortcomings as human beings. Thus, the Church has devoted itself to the “renewal of the [lay faithful], so that they may indeed take up their role as co-responsible agents of evangelization and take in the task of social transformation,” to reach out to those who are in need.
The 12 sectors of society (Jubilees) represent the different groups of people who are in need of love, care and help of every Christian. By reaching out to these sectors, the lay person chooses to be brave.
For more information about the Year of the Laity and its activities, visit www.choosetobebrave.org.
This will be a huge milestone for the Catholic Church, which on 2021, will be marking the 500th year of the arrival of Christianity in the Philippines. As you might have heard from your history class, the year 1521 saw Ferdinand Magellan arriving on the Philippine shores and celebrating the first Mass in the Limasawa island of Cebu. Over the centuries, the Christian faith has spread throughout the archipelago, making the Philippines the fifth largest Christian country in the world.
To prepare for this Great Jubilee of 2021, the Catholic Bishops Conference of the Philippines (CBCP) has set a nine-year period for the Church to undertake intensive evangelization. This nine-year journey began in 2013 with the theme “Integral Faith Formation,” which coincided with Pope Emeritus Benedict XVI’s declaration of the Year of Faith. Now, this year 2014 is dedicated to YOU — the lay faithful — as the Year of the Laity.
WHO ARE THE LAITY?
“Laity,” comes from the Greek word “Laos,” which means “people”. The laity, according to the Second Vatican Council, include “all the faithful except those in Holy Orders and those who belong to a religious state sanctioned by the Church.” They are made one body in Christ through baptism. In other words, they are “all the faithful” who are neither priests nor nuns nor members of a religious state. They make up more than 99 percent of the Church’s population. They are, in essence, most of us.
For the Year of the Laity, the CBCP has chosen the theme, “Filipino Catholic Laity: Called to be Saints. Sent Forth as Heroes.” In his message, CBCP President and Lingayen-Dagupan Archbishop Socrates Villegas urged everyone to “choose to be brave” and be not afraid to be Catholics.
When you were baptized, you partook in the promises and graces of the Holy Spirit. You are consecrated and, like Christ, you share in the sacred duty to spread the Gospel through your words and actions.
This, however, may be easier said than done given our shortcomings as human beings. Thus, the Church has devoted itself to the “renewal of the [lay faithful], so that they may indeed take up their role as co-responsible agents of evangelization and take in the task of social transformation,” to reach out to those who are in need.
The 12 sectors of society (Jubilees) represent the different groups of people who are in need of love, care and help of every Christian. By reaching out to these sectors, the lay person chooses to be brave.
- Non-practicing Catholics - How can you help bring back to the Church our brothers and sisters who stopped going to Mass or have left the church for other religious denominations?
- Young Professionals - How can you help empower young professionals and make them active co-actors in social change?
- Broken Families - How can you reach out and help broken families receive God’s healing in their homes?
- Homeless and Jobless - How can you support informal settlers and contractual workers through church-led programs?
- Homebound and Prisoners - How can you help restore hope to the sick, handicapped, elderly, and prisoners?
- Farmers, Fisherfolk, and Laborers - How can you inspire struggling laborers to become effective agents of evangelization?
- Troubled Friends - How can you give comfort and encouragement to those who battle with addiction to drugs, alcohol, sex, gambling and cyberspace?
- Government Employees - How can you instill virtues of integrity and honesty among our public servants?
- Civic Organizations - How can you champion volunteerism to promote the social transformation of civic organizations?
- Public School Teachers - How can you support the formation of educators to enable them to teach students virtues worthy of emulation?
- Indigenous Peoples (IP) - How can you take part in an initiative that recognizes exemplary Catholic leaders of IP?
- Lay Saints and Catholic Filipino Heroes - How can you campaign against Halloween scare and inspire people to live holy lives?
For more information about the Year of the Laity and its activities, visit www.choosetobebrave.org.
Taon ng mga Layko: Pagninilay sa Apat na Sektor ng Lipunan
ni John Harvey Bagos
Ang mga layko ay ang pinakamahalagang sangkap ng simbahan na kinakikitaan ng tunay na pagkakapatiran at pagkakaisa. Sinasabing sa buhay na simbahan lumilitaw ang aktibong mga layko na handang magbigay hanggang sa huli ng kanilang kakayahan upang maglingkod sa kanilang kapwa. Ngayong ipinagdiriwang natin ang Taon ng mga Layko, magbigay at mamili tayo ng ilang sektor sa ating lipunan na nais nating subukang palakasin, bigyan ng lubusang pagpapahalaga at ng tulong upang lalo nila mabatid ang kani-kanilang halaga bilang kabilang sa iisang Simbahan.
Nais kong pagtuunan ng pansin ang apat sa labing dalawang pangunahing sektor sa Taon ng mga Layko: ang mga wasak na pamilya, ang mga nasa bilangguan at mga nakatatanda, ang mga nalulong sa masasamang bisyo, at ating mga kapatid na walang hanapbuhay at tahanan, upang higit nating maunawaan ang kanilang halaga sa ating komunidad at lipunan. Marahil mababatid natin ang kanilang pagkakaugnay at pagkakatulad. Ang apat na sektor na ating nabanggit ay lubusang hindi naririnig, hindi nababatid, at higit sa lahat, hindi nabibigyan ng karapatan upang mapakinggan, maka-ugnayan, at matulungan.
Kaya naman, kinakailangang palakasin ang mga programa ng buong simbahan para sa mga layko at mananampalataya upang ang mga walang tahanan ay mapakinggan, matulungan, nang sa gayon maipabatid sa kanila ang halaga ng mabuting pamamahala at pakikipag-ugnayan. Bigyan sila ng wastong mga programa sa pag-iimpok upang magkaroon sila ng matatawag nilang tahanan na may pag-ibig.
Ang mga laykong nalulong naman sa mga masasamang bisyo ay mabigyan ng pagkakataong maiangat ang kanilang dignidad at pagkatao. Ito ay upang ang mga nawawalan ng pag-asa dahil sa kanilang estado at kinalalagyan sa buhay ay magkaroon ng pagpapanibagong tumalima sa at tumanggap ng nagpapabagong pagmamahal mula sa kanilang mga pamilya, mga kaibigan, at komunidad na kanilang kinabibilangan.
Ang mga nabibilang naman sa wasak na pamilya ay mabigyan nawa ng tulong upang magkaroon ng ibayong lakas ng loob na paninindigan ang halaga ng bawat miyembro ng pamilya. Nawa’y magkaroon din sila ng lubos na pagmamahalan at respeto sa isa’t isa. Mabatid nawa ng mga magulang ang kanilang pananagutan sa kanilang mga anak upang mas lalong maramdaman ng mga anak na hindi sila iba sa nakakarami.
Harinawa, ang mga nakatatanda at yaong nasa kulungan ay mabigyan ng sapat na pangangalaga at importansya. Sila ay magkaroon ng lubusang atensiyon at tulong sa anumang mga pangangailangan nila. Ang mga nasa piitan ay magkakaroon ng pagkakataong maipanumbalik ang halaga at saysay ng kanilang buhay, at sa pamamagitan ng mga paghuhubog sa kanila ay mai-balik ang wastong tiwala at respeto sa kanilang sarili.
Kaya naman kinakailangan nating bigyang pansin ang mga naisasantabing sektor ng ating lipunan at pamayanan sa simabahan. Sapagkat marahil isa ito sa ating magiging unang hakbang upang lalong mabigyan ng atensyon ang ating mga layko. Ito’y dahil sa ang mga layko, sa simula’t simula pa ng pananampalataya sa ating bansa, ay ang ating mga tagapagpa-hayag ng Mabuting Balita. Kaya naman ito ang mga itina-tanong sa ating lahat: Napapansin pa nga ba natin ang mga pangkaraniwang layko na ating nakakahalubilo, nang walang pinapanigan at walang pagmamalaki? Tumutugon ba tayo sa paanyaya ng Panginoon sa pagpapahayag ng Mabuting Balita sa isip, salita, at gawa? Nagiging bukas ba tayo sa paanyaya ng mabuting mga tagapangasiwa ng ating simbahan?
Nawa sa pagdiriwang ng taon na ito, patuloy na maipunla sa ating puso ang lubusang ugnayan natin sa ating mga kapatid, lalo na ang mga sektor na ating pinagnilayan na minsa’y hindi natin pinakinggan ni binigyan ng pagkakataon, upang lalo silang magkaroon ng tunay na pagpapalaka.
---
Harvey is a former altar server and legionary of ROLP. Later on, he moved to the Dioese of Novaliches. Once an active catechist, he entered San Carlos Seminary (2009- 2013) for his philosophical studies. At present, he is a 1st Year Theology student at Saint Vincent School of Theology and stays at De Paul House under the Vincentian Fathers.
Ang mga layko ay ang pinakamahalagang sangkap ng simbahan na kinakikitaan ng tunay na pagkakapatiran at pagkakaisa. Sinasabing sa buhay na simbahan lumilitaw ang aktibong mga layko na handang magbigay hanggang sa huli ng kanilang kakayahan upang maglingkod sa kanilang kapwa. Ngayong ipinagdiriwang natin ang Taon ng mga Layko, magbigay at mamili tayo ng ilang sektor sa ating lipunan na nais nating subukang palakasin, bigyan ng lubusang pagpapahalaga at ng tulong upang lalo nila mabatid ang kani-kanilang halaga bilang kabilang sa iisang Simbahan.
Nais kong pagtuunan ng pansin ang apat sa labing dalawang pangunahing sektor sa Taon ng mga Layko: ang mga wasak na pamilya, ang mga nasa bilangguan at mga nakatatanda, ang mga nalulong sa masasamang bisyo, at ating mga kapatid na walang hanapbuhay at tahanan, upang higit nating maunawaan ang kanilang halaga sa ating komunidad at lipunan. Marahil mababatid natin ang kanilang pagkakaugnay at pagkakatulad. Ang apat na sektor na ating nabanggit ay lubusang hindi naririnig, hindi nababatid, at higit sa lahat, hindi nabibigyan ng karapatan upang mapakinggan, maka-ugnayan, at matulungan.
Kaya naman, kinakailangang palakasin ang mga programa ng buong simbahan para sa mga layko at mananampalataya upang ang mga walang tahanan ay mapakinggan, matulungan, nang sa gayon maipabatid sa kanila ang halaga ng mabuting pamamahala at pakikipag-ugnayan. Bigyan sila ng wastong mga programa sa pag-iimpok upang magkaroon sila ng matatawag nilang tahanan na may pag-ibig.
Ang mga laykong nalulong naman sa mga masasamang bisyo ay mabigyan ng pagkakataong maiangat ang kanilang dignidad at pagkatao. Ito ay upang ang mga nawawalan ng pag-asa dahil sa kanilang estado at kinalalagyan sa buhay ay magkaroon ng pagpapanibagong tumalima sa at tumanggap ng nagpapabagong pagmamahal mula sa kanilang mga pamilya, mga kaibigan, at komunidad na kanilang kinabibilangan.
Ang mga nabibilang naman sa wasak na pamilya ay mabigyan nawa ng tulong upang magkaroon ng ibayong lakas ng loob na paninindigan ang halaga ng bawat miyembro ng pamilya. Nawa’y magkaroon din sila ng lubos na pagmamahalan at respeto sa isa’t isa. Mabatid nawa ng mga magulang ang kanilang pananagutan sa kanilang mga anak upang mas lalong maramdaman ng mga anak na hindi sila iba sa nakakarami.
Harinawa, ang mga nakatatanda at yaong nasa kulungan ay mabigyan ng sapat na pangangalaga at importansya. Sila ay magkaroon ng lubusang atensiyon at tulong sa anumang mga pangangailangan nila. Ang mga nasa piitan ay magkakaroon ng pagkakataong maipanumbalik ang halaga at saysay ng kanilang buhay, at sa pamamagitan ng mga paghuhubog sa kanila ay mai-balik ang wastong tiwala at respeto sa kanilang sarili.
Kaya naman kinakailangan nating bigyang pansin ang mga naisasantabing sektor ng ating lipunan at pamayanan sa simabahan. Sapagkat marahil isa ito sa ating magiging unang hakbang upang lalong mabigyan ng atensyon ang ating mga layko. Ito’y dahil sa ang mga layko, sa simula’t simula pa ng pananampalataya sa ating bansa, ay ang ating mga tagapagpa-hayag ng Mabuting Balita. Kaya naman ito ang mga itina-tanong sa ating lahat: Napapansin pa nga ba natin ang mga pangkaraniwang layko na ating nakakahalubilo, nang walang pinapanigan at walang pagmamalaki? Tumutugon ba tayo sa paanyaya ng Panginoon sa pagpapahayag ng Mabuting Balita sa isip, salita, at gawa? Nagiging bukas ba tayo sa paanyaya ng mabuting mga tagapangasiwa ng ating simbahan?
Nawa sa pagdiriwang ng taon na ito, patuloy na maipunla sa ating puso ang lubusang ugnayan natin sa ating mga kapatid, lalo na ang mga sektor na ating pinagnilayan na minsa’y hindi natin pinakinggan ni binigyan ng pagkakataon, upang lalo silang magkaroon ng tunay na pagpapalaka.
---
Harvey is a former altar server and legionary of ROLP. Later on, he moved to the Dioese of Novaliches. Once an active catechist, he entered San Carlos Seminary (2009- 2013) for his philosophical studies. At present, he is a 1st Year Theology student at Saint Vincent School of Theology and stays at De Paul House under the Vincentian Fathers.
Tuesday, March 25, 2014
BALITANG PAROKYA | Advent Recollection sa ROLP
ni John Philip Rada
GINANAP ang Advent Recollection sa ating parokya sa gabi ng 30 Nobyembre 2013. Si Fr. Pong del Rosario ang paring tagapangaral sa recollection na dinaluhan ng mga miyembro ng iba’t ibang organisasyon at mga parokyano.
Ayon kay Fr. Pong, ang adbyento ay panahon ng pananahi-mik, pananalangin at pagtitimpi. Ang adbyento ay panahon din ng paghihintay nang may pananampalataya at pag-asa sa pagkilos ng Diyos sa ating buhay sa kabila ng ating kahinaan. Higit sa lahat, panahon din ito ng paghihintay sa pag-ibig nang may pananabik at pagpapakumbaba.
Namuno din si Fr. Pong sa pagdasal ng bayan sa Espiritu Santo para sa nominasyon ng mga bubuo sa bagong PPC, na ginanap pagkatapos ng recollection.
GINANAP ang Advent Recollection sa ating parokya sa gabi ng 30 Nobyembre 2013. Si Fr. Pong del Rosario ang paring tagapangaral sa recollection na dinaluhan ng mga miyembro ng iba’t ibang organisasyon at mga parokyano.
Ayon kay Fr. Pong, ang adbyento ay panahon ng pananahi-mik, pananalangin at pagtitimpi. Ang adbyento ay panahon din ng paghihintay nang may pananampalataya at pag-asa sa pagkilos ng Diyos sa ating buhay sa kabila ng ating kahinaan. Higit sa lahat, panahon din ito ng paghihintay sa pag-ibig nang may pananabik at pagpapakumbaba.
Namuno din si Fr. Pong sa pagdasal ng bayan sa Espiritu Santo para sa nominasyon ng mga bubuo sa bagong PPC, na ginanap pagkatapos ng recollection.
BALITANG PAROKYA | Kasalang Simbahan, Tagumpay
ni Rhea Jomadiao
MATAGUMPAY na naidaos ang taunang Kasalang Simba-han sa ating parokya noong 16 Nobyembre 2013.
Sa suporta ni Fr. Pong del Rosario at pangunguna ng Family and Life Ministry na kinabibilangan ng Marriage Encounter Prayer Community at Couples for Christ, 13 pares ng mag-asawa ang naipakasal sa ating simbahan.
“Sulit ang pagod at pagsisikap namin sapagkat nakita namin ang kaligayahan ng mga ikinasal, hiling naming mag-asawa na sa mga susunod na taon ay dumami pa ang nais makatanggap ng biyaya ng kasal mula sa Panginoon,” sabi nina Lito at Wilma Mistiola, ang mga coordinator ng nasabing ministry.
MATAGUMPAY na naidaos ang taunang Kasalang Simba-han sa ating parokya noong 16 Nobyembre 2013.
Sa suporta ni Fr. Pong del Rosario at pangunguna ng Family and Life Ministry na kinabibilangan ng Marriage Encounter Prayer Community at Couples for Christ, 13 pares ng mag-asawa ang naipakasal sa ating simbahan.
“Sulit ang pagod at pagsisikap namin sapagkat nakita namin ang kaligayahan ng mga ikinasal, hiling naming mag-asawa na sa mga susunod na taon ay dumami pa ang nais makatanggap ng biyaya ng kasal mula sa Panginoon,” sabi nina Lito at Wilma Mistiola, ang mga coordinator ng nasabing ministry.
Monday, March 24, 2014
BALITANG PAROKYA | Konsiyerto Ginanap para sa Ika-10 Anibersaryo ng Diyosesis ng Cubao
ni Dianne Orendain
Upang ipagdiwang ang ika-10 taong anibersaryo ng Diyosesis ng Cubao, isang konsiyerto ang ginanap sa Blue Eagle Gym ng Ateneo de Manila University noong 25 Nobyembre 2013. Dinaluhan ang nasabing konsiyerto ng mga parokyano mula sa iba’t ibang simbahan, kasama na rito ang may 80 katao mula sa ating parokya. Tampok sa konsiyertong ito ang pagtatanghal ng mga kaparian ng ating Diyosesis kabilang si Bishop Honesto Ongtioco. Sa temang “From Roots to Fruits,” inilahad ng programa ang pag-usbong at paglago ng Diyosesis sa pananampalataya sa loob ng limang bahagi: Panimula, Pangarap, Pagpapastol, Pagkalinga, at Panalangin. May ipinalabas na maikling video sa bawat bahagi. Labis na ikinatuwa ng mga manonood ang ipinakitang angking talento sa pagkanta at pagsayaw ng kaparian, at mga kilalang mananayaw na The Manuevers at mang-aawit tulad nina Dulce, Four Tenors, Isay Alvarez, Robert Seña, Hail Mary the Queen Children’s Choir at ang Korong ng 50 na tao na nagmula sa iba’t ibang parokya ng diyosesis.
Ang di-malimutang konsyerto ay naging pagkakataon din upang matulungan ang mga nasalanta ng lindol at ng bagyong Yolanda sa kabisayaan. Sa buong haba ng konsyerto, nag-am-bag ang mga manonood ng salapi at relief goods. Umabot ang nilikom na salapi sa halagang 1.3 milyong piso. Naglaan din ng tahimik na panalangin para sa lahat ng naapektuhan ng kalamidad.
Upang ipagdiwang ang ika-10 taong anibersaryo ng Diyosesis ng Cubao, isang konsiyerto ang ginanap sa Blue Eagle Gym ng Ateneo de Manila University noong 25 Nobyembre 2013. Dinaluhan ang nasabing konsiyerto ng mga parokyano mula sa iba’t ibang simbahan, kasama na rito ang may 80 katao mula sa ating parokya. Tampok sa konsiyertong ito ang pagtatanghal ng mga kaparian ng ating Diyosesis kabilang si Bishop Honesto Ongtioco. Sa temang “From Roots to Fruits,” inilahad ng programa ang pag-usbong at paglago ng Diyosesis sa pananampalataya sa loob ng limang bahagi: Panimula, Pangarap, Pagpapastol, Pagkalinga, at Panalangin. May ipinalabas na maikling video sa bawat bahagi. Labis na ikinatuwa ng mga manonood ang ipinakitang angking talento sa pagkanta at pagsayaw ng kaparian, at mga kilalang mananayaw na The Manuevers at mang-aawit tulad nina Dulce, Four Tenors, Isay Alvarez, Robert Seña, Hail Mary the Queen Children’s Choir at ang Korong ng 50 na tao na nagmula sa iba’t ibang parokya ng diyosesis.
Ang di-malimutang konsyerto ay naging pagkakataon din upang matulungan ang mga nasalanta ng lindol at ng bagyong Yolanda sa kabisayaan. Sa buong haba ng konsyerto, nag-am-bag ang mga manonood ng salapi at relief goods. Umabot ang nilikom na salapi sa halagang 1.3 milyong piso. Naglaan din ng tahimik na panalangin para sa lahat ng naapektuhan ng kalamidad.
DIWA NG PAROKYA | One Act
by Gail Quintos
My dearest friend,
Do something nice for a stranger every day.
Compliment your neighbor about her hair.
Smile at a passer-by at the station.
Give your seat on the bus to an old man.
Hold the elevator for the late worker in your building.
Give your extra coins to that poor boy on the road.
Open the door for the rich businessman as he leaves work.
Greet the taxi driver a good day.
Let that man step ahead of you in the line at that restaurant you love.
Return that woman’s wallet when she drops it.
Say a prayer for the old man you saw all alone in the alley.
And when you’re feeling down as you pass by me on the street on this fine morning
(Not that you know me, or that you would give me a second thought)
Please, my dear friend. Give me the chance to help you too.
My dearest friend,
Do something nice for a stranger every day.
Compliment your neighbor about her hair.
Smile at a passer-by at the station.
Give your seat on the bus to an old man.
Hold the elevator for the late worker in your building.
Give your extra coins to that poor boy on the road.
Open the door for the rich businessman as he leaves work.
Greet the taxi driver a good day.
Let that man step ahead of you in the line at that restaurant you love.
Return that woman’s wallet when she drops it.
Say a prayer for the old man you saw all alone in the alley.
And when you’re feeling down as you pass by me on the street on this fine morning
(Not that you know me, or that you would give me a second thought)
Please, my dear friend. Give me the chance to help you too.
DIWA NG PAROKYA | Pasko ay Pag-ibig
ni Terry Magnaye
Naamoy ko na Pasko sa paligid
Ang dapyo ng hangin ay mahalumigmig
Hinahaplos-haplos balat mong makinis
Ang ibinabadya Pasko’y nalalapit.
Sa loob at labas ng mga tahanan
Sa mga pader, halamanan at durungawan
Ang ilaw dagitab, nagpapaligsahan
Kumikindatkindat, kumakaway-kaway.
Ligaya ang dulot ng Sanggol sa Belen
Mayaman o Dukha, may isang hangarin
Ang likas na buting nasa puso natin
Nagbuhat sa Diyos nang tayo’y lalangin.
Maligayang Pasko at Manigong Bagong Taon sa lahat.
Naamoy ko na Pasko sa paligid
Ang dapyo ng hangin ay mahalumigmig
Hinahaplos-haplos balat mong makinis
Ang ibinabadya Pasko’y nalalapit.
Sa loob at labas ng mga tahanan
Sa mga pader, halamanan at durungawan
Ang ilaw dagitab, nagpapaligsahan
Kumikindatkindat, kumakaway-kaway.
Ligaya ang dulot ng Sanggol sa Belen
Mayaman o Dukha, may isang hangarin
Ang likas na buting nasa puso natin
Nagbuhat sa Diyos nang tayo’y lalangin.
Maligayang Pasko at Manigong Bagong Taon sa lahat.
PARISH PRIEST'S CORNER | Si Kristong Kapiling ang Tunay na Pasko
ni Fr. Pong Del Rosario
Tuloy ang Pasko!
Hindi dahil tayo’y manhid at walang pakialam sa mga kaganapan at pinagdaraanan ng ating mga kababayan. Tuloy ang Pasko. Ito’y sa kabila ng ating kahirapan at mga pagsubok na sinisikap pagtagumpayan.
Ang Pasko ay hindi tungkol sa regalo at bonus. Ang Pasko ay hindi tungkol sa mamantika at makukulay na pagkain at kasuotan. Ang Pasko ay hindi tungkol sa walang habas na paggasta at pamimili. ANG PASKO AY SI KRISTO SA ATING PILING!
“Ubi caritas et amo, Deus ibi est. Ubi caritas et amo, Christus ibi est.” Kung saan may pag-ibig at pagmamalasakitan, naroon ang Diyos umiiral at nararamdaman. Sa kabila ng matinding dagok at pagkasubasob na naranasan natin gawa ng kararaang mga kalamidad, ang ating mga puso’y hindi natinag. Ang dangal at tatag natin bilang bayan ay lalo lamang nag-ugat at tumibay. Mas malakas at makapangyarihan kaysa sa lindol at nangangalit na hangin at alon ang daluyong ng PAG-IBIG, PAGBABAYANIHAN, PAGMAMALASAKIT, PAGDADAMAYAN at PAG-UUGNAYAN na bumalot sa buong bayan natin mula mismo sa ating lahat: mga bayan-bayan at lalawigan, mga diosesis, parokya, iba’t ibang samahan, mga baranggay, pamilya, eskwelahan, opisina, mga sangay ng pamahalaan, kapulisan at mga kawal, mga OFW, factory at office workers, mga drivers, mga tindero’t tindera, mga bata’t matanda, at maging sa lahat ng panig at sulok ng daigdig. Kung saan may pag-ibig...NAROROON ang Diyos!
Maagang dumating ang kapaskuhan sa ating piling!
Naririto na’t buhay na buhay si Kristo sa ating piling!
Tuloy ang Pasko!
Hindi dahil tayo’y manhid at walang pakialam sa mga kaganapan at pinagdaraanan ng ating mga kababayan. Tuloy ang Pasko. Ito’y sa kabila ng ating kahirapan at mga pagsubok na sinisikap pagtagumpayan.
Ang Pasko ay hindi tungkol sa regalo at bonus. Ang Pasko ay hindi tungkol sa mamantika at makukulay na pagkain at kasuotan. Ang Pasko ay hindi tungkol sa walang habas na paggasta at pamimili. ANG PASKO AY SI KRISTO SA ATING PILING!
“Ubi caritas et amo, Deus ibi est. Ubi caritas et amo, Christus ibi est.” Kung saan may pag-ibig at pagmamalasakitan, naroon ang Diyos umiiral at nararamdaman. Sa kabila ng matinding dagok at pagkasubasob na naranasan natin gawa ng kararaang mga kalamidad, ang ating mga puso’y hindi natinag. Ang dangal at tatag natin bilang bayan ay lalo lamang nag-ugat at tumibay. Mas malakas at makapangyarihan kaysa sa lindol at nangangalit na hangin at alon ang daluyong ng PAG-IBIG, PAGBABAYANIHAN, PAGMAMALASAKIT, PAGDADAMAYAN at PAG-UUGNAYAN na bumalot sa buong bayan natin mula mismo sa ating lahat: mga bayan-bayan at lalawigan, mga diosesis, parokya, iba’t ibang samahan, mga baranggay, pamilya, eskwelahan, opisina, mga sangay ng pamahalaan, kapulisan at mga kawal, mga OFW, factory at office workers, mga drivers, mga tindero’t tindera, mga bata’t matanda, at maging sa lahat ng panig at sulok ng daigdig. Kung saan may pag-ibig...NAROROON ang Diyos!
Maagang dumating ang kapaskuhan sa ating piling!
Naririto na’t buhay na buhay si Kristo sa ating piling!
COVER STORY | When the Giving Outpored the Raining
by Claude Lucas Despabiladeras
"Outpouring” is a word that aptly describes the extent to which Filipinos and even foreigners responded to the urgent help needed by the countless victims of super typhoon Yolanda. In different parts of the country and the world, many individuals and groups initiated fund-raising activities and relief operations for the sake of those who were devastated in the provinces of Samar and Leyte, where thousands were left dead.
Here in our parish alone, members of ministries and organizations carefully planned ways to join the mission. Instead of holding the usual Christmas parties, some groups channelled their energies instead to donate, gather, and pack relief goods and collect cash donations to be delivered later on to nearby relief operation sites.
This writer chanced upon a small group meeting of the Misang Pambata Staff one Sunday evening at the parish office. Asked how they, as a group, helped out, they said that they did away with their 23rd anniversary bash, for which they had made plans since early July. The money they had earned from their different fundraising activities was meant for said celebration. However, all of them willingly decided to use it to purchase relief items for the Yolanda victims. Others volunteered as re -lief good packers with the Red Cross.
In expressing her feelings about what her group did, Mae Anne Balanag said: “Mas masarap sa pakiramdam na makitang hindi lamang ang aming buong parokya ang aming napasaya kundi mas higit pa dun, dahil mas naging malawak pa ang pagpapasaya na aming nagawa at naipadama sa tulong ng Kristong Hari.”
Then, there’s also Chona Cendaña, a member of the Ministry of Greeters and Collectors, whose commitment to help has been directed to relatives whose homes and rice fields were wiped out in Carigara, Leyte.
She and her nine siblings have each pledged Php 200.00 weekly (Php 2,000.00 total) to provide rice for those 20 relatives who are now temporarily residing at the Quezon City home of her cousin Loida. Likewise, many other relatives abroad have committed to provide for the other food items and personal necessities that their kin need. All of them have agreed to continue giving until such time that their relatives can manage on their own.
Despite the uncertainty, though, of being able to piece their lives back together soon, considering the extent of Yolanda’s damage, the 20 relatives hope to spend this coming Christmas in Carigara.
Loida, who receives all financial donations, has been setting aside some amount intended for the construction of houses for their relatives.
Chona believes that this trial is something that they, as a family, can overcome together. She also thinks that, of course, help must be extended, especially by those who were fortunate to have been spared by the onslaught that was Yolanda. She said, “Kailangang magpasalamat na hindi kami nasalanta, kaya nararapat lang na tayong lahat ay tumulong.”
One parishioner who received help from different people was Marites Cadion, a household staff at a family home near the church. She said that during the first few days after Yolanda struck on November 8, she was waiting nervously for news about the welfare of her children Johanna (3 years old) and John Mark (10 months old), her siblings-in-law Jona and Joey, and mother-in-law, in Burauen, Leyte. Having received no updates about them as the communications systems in Leyte broke down, she said that she had to remain optimistic that all her loved ones were spared.
She then decided to seek financial help from some of her neighbors to whom she tearfully shared her predicament. How overwhelmed she felt as most of the people she approached were very responsive to her plea, handing to her whatever amount they could afford to give. On the other hand, her husband Jonathan, who works as a janitor at a nearby private school, was also able to solicit money from the teachers and other employees there. All in all, they were able to raise about Php 13,000.00.
Now, their two children, Joey and Jona, - all saved! - are here with them in Paltok (Jonathan’s mother decided to remain in Leyte). The two kids and Jona stay with Marites at the home of her employer who welcomed them wholeheartedly. As for Jonathan and his brother Joey, they are renting a small room along
Basa St. across the church. Marites said that from the amount they collected, they could afford to rent that
room for a few months (at Php 1,500.00/month).
That it was not hard to seek help from people was one of the things that really struck Marites. She described her reaction to the generosity she received in two words: “nakakagulat at nakaka-touch.”
Only time will tell how life will unfold for the victims of the recent calamity. But with what we have all witnessed, there is an abundance of good souls who will be ready and willing to give, give, and give to help alleviate the victims’ sufferings. It is a very comforting thought to ponder, especially this Christmas time—when the spirit of giving “outpoured” the raining and suffering.
"Outpouring” is a word that aptly describes the extent to which Filipinos and even foreigners responded to the urgent help needed by the countless victims of super typhoon Yolanda. In different parts of the country and the world, many individuals and groups initiated fund-raising activities and relief operations for the sake of those who were devastated in the provinces of Samar and Leyte, where thousands were left dead.
Here in our parish alone, members of ministries and organizations carefully planned ways to join the mission. Instead of holding the usual Christmas parties, some groups channelled their energies instead to donate, gather, and pack relief goods and collect cash donations to be delivered later on to nearby relief operation sites.
This writer chanced upon a small group meeting of the Misang Pambata Staff one Sunday evening at the parish office. Asked how they, as a group, helped out, they said that they did away with their 23rd anniversary bash, for which they had made plans since early July. The money they had earned from their different fundraising activities was meant for said celebration. However, all of them willingly decided to use it to purchase relief items for the Yolanda victims. Others volunteered as re -lief good packers with the Red Cross.
In expressing her feelings about what her group did, Mae Anne Balanag said: “Mas masarap sa pakiramdam na makitang hindi lamang ang aming buong parokya ang aming napasaya kundi mas higit pa dun, dahil mas naging malawak pa ang pagpapasaya na aming nagawa at naipadama sa tulong ng Kristong Hari.”
Then, there’s also Chona Cendaña, a member of the Ministry of Greeters and Collectors, whose commitment to help has been directed to relatives whose homes and rice fields were wiped out in Carigara, Leyte.
She and her nine siblings have each pledged Php 200.00 weekly (Php 2,000.00 total) to provide rice for those 20 relatives who are now temporarily residing at the Quezon City home of her cousin Loida. Likewise, many other relatives abroad have committed to provide for the other food items and personal necessities that their kin need. All of them have agreed to continue giving until such time that their relatives can manage on their own.
Despite the uncertainty, though, of being able to piece their lives back together soon, considering the extent of Yolanda’s damage, the 20 relatives hope to spend this coming Christmas in Carigara.
Loida, who receives all financial donations, has been setting aside some amount intended for the construction of houses for their relatives.
Chona believes that this trial is something that they, as a family, can overcome together. She also thinks that, of course, help must be extended, especially by those who were fortunate to have been spared by the onslaught that was Yolanda. She said, “Kailangang magpasalamat na hindi kami nasalanta, kaya nararapat lang na tayong lahat ay tumulong.”
One parishioner who received help from different people was Marites Cadion, a household staff at a family home near the church. She said that during the first few days after Yolanda struck on November 8, she was waiting nervously for news about the welfare of her children Johanna (3 years old) and John Mark (10 months old), her siblings-in-law Jona and Joey, and mother-in-law, in Burauen, Leyte. Having received no updates about them as the communications systems in Leyte broke down, she said that she had to remain optimistic that all her loved ones were spared.
She then decided to seek financial help from some of her neighbors to whom she tearfully shared her predicament. How overwhelmed she felt as most of the people she approached were very responsive to her plea, handing to her whatever amount they could afford to give. On the other hand, her husband Jonathan, who works as a janitor at a nearby private school, was also able to solicit money from the teachers and other employees there. All in all, they were able to raise about Php 13,000.00.
Now, their two children, Joey and Jona, - all saved! - are here with them in Paltok (Jonathan’s mother decided to remain in Leyte). The two kids and Jona stay with Marites at the home of her employer who welcomed them wholeheartedly. As for Jonathan and his brother Joey, they are renting a small room along
Basa St. across the church. Marites said that from the amount they collected, they could afford to rent that
room for a few months (at Php 1,500.00/month).
That it was not hard to seek help from people was one of the things that really struck Marites. She described her reaction to the generosity she received in two words: “nakakagulat at nakaka-touch.”
Only time will tell how life will unfold for the victims of the recent calamity. But with what we have all witnessed, there is an abundance of good souls who will be ready and willing to give, give, and give to help alleviate the victims’ sufferings. It is a very comforting thought to ponder, especially this Christmas time—when the spirit of giving “outpoured” the raining and suffering.
UNAWAIN NATIN | Katesismo sa Bagong Credo: Artikulo 8 hanggang 10
ni Angelli Tugado
I believe in the Holy Spirit, the Lord, the giver of life, who proceeds from the Father and the Son, who together with the Father and the Son is worshipped and glorified, who has spoken through the Prophets.
Kasama ng Diyos Ama at Diyos Anak na si Hesus, ang Espiritu Santo ay bumubuo sa Banal na Santatlo. Kaya ang nananalig sa Banal na Espiritu Santo ay nananampalataya na din sa Diyos Ama at Kanyang Anak na si Hesukristo. Kumikilos ang Espiritu, kaalinsabay ng Diyos Ama at Anak, tungo sa ikatutupad ng plano ng ating kaligtasan.
Sa pamamagitan ng Binyag, ang unang sakramento ng pananampalataya, personal na ipinahahayag ng Espiritu Santo sa loob ng Simbahan ang buhay na nagmula sa Ama na ipinagkaloob Niya sa atin sa pamamagitan ng Anak. Ang Espiritu Santo ang unang nagpupukaw sa atin ng pananampalataya at nagdudulot sa atin ng kaalaman tungkol sa Ama at sa Anak. Tuwing sumasangguni ang Simbahan sa Banal na Kasulatan sa Lumang at Bagong Tipan, sinasaliksik nito nais ipahayag ng Espiritu, “sa pamamagitan ng winika ng mga propeta,” tungkol kay Kristo.
Sa Simbahan, ang pamayanang nabubuhay sa pananampalataya, nakikilala ang Espiritu Santo sa mga Banal na Kasulatan, liturhiya, mga pananalangin, mga turo ng Simbahan (magisterium), pagsasaksi ng mga santo, buhay na paglilingkod sa Diyos at kapwa. Ang Banal na Espiritu (o ruah sa wikang Ebreo na nangangahulugang “hangin” o “hininga”) ay kilala din bilang “Paraclete” at sa mga sim-bulo ng tubig, apoy, at kalapati.
Alinsunod sa plano ng ating kaligtasan, hinirang at inihanda si Maria (sa biyaya ng Espiritu Santo kung kaya’t siya ay “napupuno ng grasya”), ng Diyos upang sa pamamagitan niya ay magsimulang manahan ang Kanyang Anak at Espiritu sa sangkatauhan.
I believe in one holy, catholic, and apostolic Church.
Ang pagiging “isa,” “banal,” “katolika,” at “apostolika” ng Simbahan ang mga katangiang nag-uugnay sa isa’t isa.
Nagkakaisa ang Simbahan sa kanyang pagkilala sa iisang Diyos, pagpapahayag ng iisang pananampalataya, ipinanganak sa iisang Pagbibinyag, binubuo ng iisang Katawan, binibigyang-buhay ng iisang Espiritu, alang alang sa iisang minimithi, na ang katuparan ay ang pagpawi ng mga hidwaan.
Ang simbahan ay banal, kinikilala ng Simbahan ang Banal na Diyos bilang kanyang pinagmulan; si Kristo bilang kanyang katipan at nagpabanal sa kanya; at kabanalan ng Espiritu. Bagama’t binubuo ng mga makasalanan, ang Simbahan ay nananatiling hindi makasalanan. Ang kanyang pagkabanal ay higit na namamalas sa pamamagitan ng mga santo at sa kapurihan ni Maria.
Katoliko ang Simbahan sa pagpapahayag ng pananampalataya. Taglay niya ang lahat ng pamamaraan ng kaligtasan. Isinusugo siya sa buong sangkatauhan, nagwiwika sa lahat ng mga tao, sa lahat ng panahon. Likas sa kanya ang pagiging “misyonero.”
Apostoliko ang Simbahan dahil nakasandig ito sa matibay na pundasyon na itinatag ng 12 apostoles. Pinamumunuan siya ni Kristo sa pamamagitan ni Pedro at ng iba pang mga apostoles, kasama ng lahat ng nagpapatuloy ng misyon ni Hesus—ang Santo Papa at ang Lupon ng mga Obispo.
I confess one baptism for the forgiveness of sins.
Iniugnay ng Panginoong Hesukristo ang kapatawaran ng mga kasalanan sa pananampalataya at pagbibinyag.
Ang pagbibinyag ay ang una at pangunahing sakramento ng pagpapatawad ng mga kasalanan sapagkat tayo ay ipinagkakaisa kay Kristo, na Siyang namatay dahil sa ating mga kasalanan at nabuhay na mag-uli para sa ating kaligtasan, upang “tayo rin ay tumahak sa landas ng bagong buhay.”
Ngunit sa kabila ng biyaya ng pagbibinyag, kailangan pa rin natin ng kaligtasan dahil sa likas nating kahinaan na siyang nagdadala sa atin sa kasamaan.
Kung kaya, higit sa pagbibinyag, kailangan ng Simbahan ang kapangyarihan ng pagpapatawad ng mga kasalanan upang gawaran ng kapatawaran ang lahat ng mga nagsisi. Ang kapatawaran ang siyang nagsisilbing susi upang tanggapin sila sa Kaharian ng Diyos.
Sa pamamagitan ng sakramento ng pangungumpisal, nanunumbalik ang kaugnayan ng bininyagan sa Diyos at sa Simbahan.
Sanggunian: Ang maikling katesismong ito ay hango sa mga inihalaw na ba-hagi mula sa Catechism of the Catholic Church ( mula sa www.vatican.va) na isinalin sa Filipino mula sa wikang Ingles.
Pope Francis Leads Year of Faith Closing
by Jordeene Sheex Lagare
On the occasion of Solemnity of Christ the King, Pope Francis marked the closing of the Year of Faith with a Papal Mass held in St. Peter’s Square on 24 November 2013. Some 250 cardinals, bishops, and priests concelebrated with the Holy Father.
PAPAL SOLEMNIZATION: THE CENTRALITY OF CHRIST
Pope Francis pointed out the centrality of Christ that is reflected in all the Scripture readings, saying that “Christ is at the center, Christ is the center. Christ is the center of creation, Christ is the center of his people, and Christ is the center of history.”
“Christ is the first born of all creation: in him, through him, and for him all things were created. He is the center of all things, he is the beginning: Jesus Christ, the Lord,” the Pope explained.
The Holy Father emphasized the importance of putting Christ at the center of our lives, at the center of human history, and at the center of every individual. He added, “Our thoughts will be Christian thoughts, thoughts of Christ. Our works will be Christian works, works of Christ; and our words will be Christian words, words of Christ.”
He also invited every mass goer gathered in front of the Square to say this prayer sincerely and quietly, “Remember me, Jesus! You can remember me because you are at the center, you are truly in your kingdom!”
During the mass, 50 priests administered confession to the pilgrims. The relics of St. Peter, were placed next to the altar, displayed to the public for the first time. These relics of eight bone fragments are contained in a bronze casket bearing the inscrip-tion, Ex ossibus quae in Arcibasilicae Vaticane Hypogeo inventa Beati Petri Apostoli esse putantur (“found in the Hypogeum of the Vatican Basilica and believed to be of the Blessed Apostle Peter”).
Pope Francis appealed to thousands of pilgrims to donate money for the victims of Super Typhoon Yolanda (Haiyan) before the mass started. The Holy Father distributed copies of his first Apostolic Exhortation, “Evangelii Gaudium”, to 36 representatives of People of God from 18 countries. A blind person, one of the pilgrims, received the copy in CD-ROM format to be able to listen to it.
DIOCESAN CELEBRATIONS: FAITH AMIDST ADVERSITY
The solemnity of the closing of Year of Faith was also celebrated in the different dioceses all over the world. In our very own Diocese of Cubao, parish leaders from different vicariates assembled for a motorcade parade. The parade ended in the Immaculate Conception Catherdral in Lantana, Cubao for the taizé and mass, presided by Diocesan Bishop, Most Rev. Honesto F. Ongtioco, D.D.
In his homily Bishop Ongtioco stressed the Filipinos’ “strong faith despite the calamity that hit the country recently.” The entire Mass was very solemn and peaceful, despite the downpour in the middle of the celebration. But the rain stopped just in time for the procession of the Blessed Sacrament.
It will be recalled that the Year of Faith was inaugurated by then Pope Benedict XVI on 11 October 2012, the same date that marked the 50th Anniversary of the Opening of Vatican Council II. The Year of Faith was launched to encourage Catholics to deepen their understanding of faith and share it with others.
Meanwhile, the Catholic Bishops Conference of the Philippines released its Pastoral Exhortation on the Era of New Evangelization to prepare for the 500th anniversary of the arrival of the Gospel in the Philippines.
References:
- http://www.romereports.com/palio/pope-francis-holds-relics-of-st-peter-during-closing-year-of-faith-mass-english-11686html#.UpKyVsSmhRI
- http://www.catholicnewsagen -cy.com/news/pope-concludes-year-of-faith-preaching-centrali -ty-of-christ/
- http://www.news.va/en/news/pope-francis-homily-at-year-of-faith-closing-mass
- http://cbcponline.net/v2/?p=3856
- http://www.ewtn.com/vnews/getstor y.asp?number=127121
Subscribe to:
Posts (Atom)
